سفارش تبلیغ
صبا ویژن

ضعف های لیزینگ در ایجاد تحرک بازار مسکن

به گزارش ایسنا، چندی پیش بانک مرکزی، اصلاحیه‌ای را برایدستورالعمل تأسـیس، نحـوه فعالیت و نظارت بر شرکت های لیزینگ مصوبه سال 86 ابلاغ کرد که براساس آن تغییراتی در برخی مواد دستورالعمل قبلی ایجاد شد، اما سوال این است که آیا این اصلاحیه 13 ماده ای، با مفادی از جمله تسهیل شرایط تأسیس شرکت‌های لیزینگ تا تعیین نرخ سود تا 3 درصد بیشتر از بانک ها و موسسات مالی، می‌تواند در بهبود بازار مسکن و بازگشت رونق موثر باشد؟

 

فرهاد بیضایی، کارشناس ارشد اقتصاد مسکن درباره تاثیر آیین نامه جدید بانک مرکزی در عملکرد لیزینگ های مسکن می گوید: یکی از نگرانی های بانک ها، محدودیت در تأسیس شرکت‌های لیزینگ و همچنین اعطای تسهیلاتی با سودی بیشتر از نرخ های بانکی است که بر اساس این دستورالعمل، بانک ها تنها می توانند در یک شرکت لیزینگ برای تاسیس یا تملک سهام اقدام کنند؛ اما امکان افزایش 3 درصدی سود نسبت به تسهیلات کنونی بانکی را دارند.

 

بیضایی ادامه می دهد: تجربه نشان داده که مکانیزم لیزینگ مسکن، تاثیری در بازار معاملات ندارد و تغییر آیین نامه هم، تاثیر گذار نیست و بزرگترین مساله بخش مسکن، پرداخت تسهیلات بانکی است که باتوجه به عدم توانمندی خانواده در بازپرداخت، تاکنون نتوانسته نقش مهمی در خانه دار شدن خانوارها ایفا کند.

 

به گفته رئیس گروه سیاستگذاری مسکن دانشگاه علم و صنعت، طی یکی دو سال اخیر، تمام برنامه های دولت به سمتی حرکت کرده است که نرخ سود تسهیلات بانکی را کاهش دهد؛ زیرا افزایش میزان تسهیلات نتوانسته تاثیر چندانی در بازار مسکن داشته باشد.

 

وی اظهار داشت: در سال های گذشته، نرخ سود تسهیلات بالا بود و بر همین اساس، تعداد اقساط پرداختی هم بسیار بود و همین موضوع موجب می شد که افراد نتوانند از تسهیلات استفاده کنند و به همین دلیل، بانک مرکزی با همکاری شورای پول و اعتبار، طی مدت کوتاهی نرخ سود را از 16 به 9 درصد کاهش داد.

 

بیضایی تصریح کرد: دولت برای کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی، باید منابع مسکن مهر را به تسهیلات مسکن اختصاص داد.

 

این کارشناس اقتصاد مسکن به مکانیزم لیزینگ اشاره کرد و گفت: این مکانیزم به گونه ای است که سود دریافت شده از سوی شرکت های لیزینگ، 3 تا 4 درصد بیشتر از سود بانک ها است.

 

وی می گوید: بانک ها هم اکنون با نرخ 18 درصد به متقاضیان وام می دهند؛ در حالی که نرخ سود شرکت های لیزینگ 21 درصد است.

 

بیضایی تصریح کرد: با توجه به مکانیزم لیزینگ مسکن، این طرح تاثیری در بازار و رکود آن ندارد؛ زیرا پرداخت اقساط آن در استطاعت خانوارها نیست.

 

رئیس گروه سیاستگذاری مسکن دانشگاه علم و صنعت بیان کرد: بانک های خصوصی، تسهیلات خرید مسکن را به متقاضیان اعطا و حتی وام های 100 تا 200 میلیون تومان هم پرداخت می کنند؛ بنابراین افراد ترجیح می دهند که از بانک های خصوصی وام دریافت کنند.

 

به گفته وی، با توجه به اقساط و سود بالای دریافتی از سوی شرکت های لیزینگی، فقط قشر خاصی می توانند از این مکانیزم استفاده کنند؛ پس اصلاح دستورالعمل شرکت های لیزینگ اقدام موثری نیست و با این گام ها اتفاق خاصی در حوزه مسکن رخ نمی دهد.


طلسم لیزینگ مسکن شکست

 

به گزارش خبر تسنیم:

حمید ابدالی در جمع خبرنگاران از صدور مجوز فعالیت لیزینگ ها در بخش مسکن خبر داد و اظهار داشت: از طریق پیگیری های به عمل آمده و متقاعد سازی وزارت مسکن، لیزینگ مسکن از طریق شرکت های لیزینگ غیربانکی، مجوز فعالیت گرفت. تا پیش از این چنین امکانی برای لیزینگ های خصوصی وجود نداشت ولی حالا این بخش می تواند تا 70 درصد ارزش ملک را به صورت لیزینگ تامین مالی کند. 

 

رییس هیئت مدیره انجمن ملی لیزینگ ایران با بیان اینکه نرخ فعالیت لیزینگ ها در بخش مسکن بالاتر از بانک ها و 21 درصد است، افزود: مشتری می تواند انتخاب کند که از طریق بانک و یا لیزینگ، نسبت به دریافت تسهیلات مسکن اقدام کند.  

 

به گزارش تسنیم، مدت هاست بانک مرکزی و شورای پول و اعتبار درحال رسیدگی به پرونده لیزینگ مسکن هستند و آنطور که ابدالی اعلام کرده در دستور العمل جدید ابلاغی به انجمن ملی لیزینگ ایران با راه اندازی لیزینگ مسکن موافقت شده است. 

 

ولی آنطور که موقعی دبیر کل انجمن ملی لیزینگ به خبرنگار تسنیم توضیح داده لیزینگ مسکن نمی تواند خواست های مردم در حوزه مسکن را تأمین کند؛ چراکه مردم در مورد وام مسکن انتظار دارند که تسهیلات رقم بالا را با سود کم و بازپرداخت زیاد دریافت کنند ولی در لیزینگ مسکن این امکان برای فعالان و شرکت های لیزینگی وجود ندارد که به تأمین مالی با سود کم در این بخش اقدام کنند. 

 

بنابراین مردم نمی توانند مشتریان مرحله اول اجرایی شدن لیزینگ مسکن باشند و این لیزینگ شاید کمکی باشد برای انبوه سازان در فروش و اجاره واحد های مسکونی شان که سالهاست راکد مانده است. 

 

موقعی در توضیح درباره لیزینگ مسکن گفت: در واقع لیزینگ ها می توانند در تکمیل منابع مالی مورد نیاز افراد فعالیت داشته باشند. صنعت فعلا توان پرداخت تسهیلات ارزان قیمت مسکن را ندارد. به صورت کلی، لیزینگ ها از این پس امکان ارائه خدمات مالی به دارندگان واحدهای خالی را نیز خواهد داشت. 

 

وی گفت: نباید بگوییم که لیزینگ تامین مالی مسکن را انجام دهند، بلکه خدمات مالی است که از سوی این صنعت ارائه می‌شود. این در حالی است که ما آماده ارائه‌ خدمات مالی به مالکان و انبوه‌سازان حوزه مسکن بوده و سازندگان می‌توانند وارد مذاکره با انجمن لیزینگ شده و در مورد میزان تسهیلات و نوع آن در قالب لیزینگ مسکن به توافق برسند. 

 

دبیر کل انجمن ملی لیزینگ ایران همچنین گفت: لیزینگ مسکن در تأمین مسکن اجتماعی و خانه اولی ها نمی تواند گام نخست اقدامی انجام دهد ولی در مسکن لوکس می تواند ابزاری را در اختیار انبوه سازان قرار دهد. 

 

همچنین ابدالی در ادامه گفت‌وگوی خود با خبرنگاران به تشریح سیاست جدید بانک مرکزی در زمینه صنعت لیزینگ پرداخت و گفت: در سال 86 دستورالعملی از سوی بانک مرکزی در زمینه نظارت بر عملکرد لیزینگ ها ارائه شد که داری نقاط قوت و ضعف بوده است؛ در سال گذشته پس از پیگیری های فراوان از طریق بانک مرکزی و اتاق بازرگانی، ادغام دو کانون لیزینک فعال انجام شد؛ دستورالعمل اخیر نیز که به یکپارچه شدن کار لیزینگ ها منجر شد، اقدام مناسبی است و از این پس تمامی فعالیت ها در قالب انجمن ملی لیزینگ ایران دنبال می شود. 

 

وی افزود: از نقاط ضعف دستورالعمل جدید فعالیت لیزینگ ها می توان به محدود شدن تسهیلات دهی در این بخش اشاره کرد. همچنین در ماده 43 و 44 آیین نامه، تسهیلات اعطایی به هر شخص حداکثر 5 درصد حقوق صاحبان سهام در نظر گرفته شده و این محدودیت باعث می شود تا لیزینگ ها نتوانند در صنایع بزرگی مانند هواپیمایی، ریلی و نفت فعالیت داشته باشند. 

 

رئیس هیات مدیره انجمن ملی لیزینگ ایران تصریح کرد: در ماده 53 نیز به واحدهای صنفی برای انجام فعالیت تسهیلاتی مجوز داده شده و این یعنی اینکه هر واحد صنفی می تواند از مشتری چک دریافت کرده و فروش اقساطی انجام دهد در حالی که نظارتی نیز بر میزان نرخ سود و نحوه فروش اقساطی در این بخش هم وجود نخواهد داشت. 

 

 ابدالی گفت: ما به دنبال ایجاد لیزینگ عملیاتی بودیم ولی در دستورالعمل حذف شده است در حالی که این نوع لیزینگ در دنیا مرسوم است. در عین حال، از نقاط قوت دستورالعمل جدیدبانک مرکزی می توان به اجاره پیش دریافت توسط شرکت های لیزینگ اشاره کرد. 

 

این مقام مسئول در انجمن ملی لیزینگ همچنین در تشریح ایراد دیگر که فعالیت شرکت های لیزینگ را با مشکل همراه کرده است، افزود: در حوزه وصول معوقات، ابزار قانونی کافی برای تبدیل به حال معوقات وجود ندارد و همین موضوع مشکل ساز شده است. الان اگر کسی خودرو از لیزینگ بخرد و قسط آن را پرداخت نکند برای توقیفش 2 سال زمان نیاز است. بعد از دو سال که مجوز توقیف خودرو دریافت شود بازهم نمی توان معوقات را به نقد تبدیل کرد چراکه برای فروش خودرو باید رضایت مالک را دریافت کرد.